747.320 zł + 680.000 zł × 13,3% = 747.320 zł + 90.440 zł = 837.760 zł. Zwaloryzowane koszty nabycia przy sprzedaży w 2023 r. wyniosą 837.760 zł. Przykład 2. Pani Joanna w 2021 r. odziedziczyła nabyte przez spadkodawcę w 2018 r. mieszkanie, które kupił on za kwotę 320.000 zł. Podatek od spadku u pani Joanny nie wystąpił. Od 15 lutego do 2 maja br. podatnicy będą składać zeznania podatkowe za 2022 r. Przygotowaliśmy poradniki, które pomogą prawidłowo rozliczyć PIT emerytom i rencistom oraz młodym osobom do 26. roku życia. Zakup poczęstunków podczas wewnętrznych spotkań o charakterze szkoleniowo-organizacyjnym dla pracowników zatrudnionych na etacie, umowach cywilnoprawnych czy podwykonawców, może stanowić koszty uzyskania przychodów – uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16.04.2019 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.72.2019.1.NL. Stosuje 20% koszty uzyskania przychodów uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Decyzja ta zazwyczaj podejmowana jest w drodze decyzji administracyjnej przez ZUS lub KRUS, w zależności od tego w której z tych instytucji dana osoba była ubezpieczona. Co istotne, emerytura lub renta może być również wypłacana z zagranicznego systemu ubezpieczeń. Ubezpieczony nabywa prawo do emerytury po osiągnięciu wieku Urząd skarbowy dokonuje „automatycznego” rozliczenia dwóch rodzajów deklaracji: PIT-37 oraz PIT- 38. W przypadku uzyskania przychodów z tytułu obrotu nieruchomościami (oraz prawami z nimi związanymi) w prywatnym zakresie – jesteśmy zobowiązani do złożenia PIT-39 i zapłaty podatku wynikającego z zeznania rocznego. NhLJ. Od 1 października stawka podatku dochodowego dla osób z dochodem do 85 528 zł rocznie zmniejsza się z 18 do 17 proc. Z obniżonej stawki mają skorzystać również emeryci i renciści. Ile zyskają rocznie? Emeryci mogą składać wnioski o rozliczanie według stawki 17,75 proc. dochodów uzyskanych w okresie od października do grudnia. Pracownik odchodzący na emeryturę, oprócz odprawy emerytalnej otrzyma prezenty rzeczowe od firmy w ramach podziękowania za współpracę. Czy otrzymanie prezentów skutkuje powstaniem przychodu u osób je otrzymujących i czy należy od ich wartości pobrać zaliczkę na podatek oraz składki ZUS? Jak rozliczyć pracownika odchodzącego na emeryturę? 22 czerwca 2022 0 Udostępnij: Autorskie koszty uzyskania przychodu – kto z nich skorzysta?50% koszty uzyskania przychodu a stosunek pracyJak obliczyć wartość kosztów przychodu?Kto może skorzystać z 50% KUP? Lista zawodów po aktualizacji50% koszty uzyskania przychodu a programista etatowy 50% koszty uzyskania przychodu brzmią bardzo kusząco – oznaczają wyższe wynagrodzenie. To ciekawe rozwiązanie szczególnie teraz, gdy składki zdrowotne są uzależnione od przychodu podatnika. Jednak nie każdy może cieszyć się preferencyjnymi stawkami kosztów ryczałtowych. Kto może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu – jak obliczyć poprawnie podatek dochodowy? Autorskie koszty uzyskania przychodu – kto z nich skorzysta? Można uogólnić i założyć, że większość twórczych zawodów i takich, w których ma się do czynienia z prawami autorskimi i pokrewnymi, należy do grupy uprzywilejowanej, mającej nieco niższe zobowiązania podatkowe. Z czego to wynika? Większość zawodów twórczych opiera swoją działalność na nieregularnych zleceniach. W takich wolnych zawodach podatnik może w jednym miesiącu zarobić całkiem sporo, a przez dwa kolejne miesiące zupełnie nic. Taka sytuacja często dotyczy np. pisarzy, wynalazców, artystów itp. Warto jednak zauważyć, że kwestia klasyfikacji do tej grupy podatników bywa kontrowersyjna, a interpretacja przepisów niejednoznaczna. Od tego, czy można zastosować 50% koszty przychodu, jest uzależniony również limit kosztów działalności przy obliczaniu należnej zaliczki. Autorskie koszty uzyskania przychodu zostały szczegółowo przedstawione w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle jej zapisów łączna wartość 50-procentowych kosztów uzyskania przychodu nie może przekroczyć górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej, czyli kwoty w wysokości 120 000 zł. Jeśli twórca obawia się, że tę granicę w danym roku podatkowym przekroczy (a wielu artystów jest w stanie to przewidzieć), może złożyć pisemną rezygnację ze stosowania 50% kosztów przychodu. Taką możliwość reguluje 32 ust. 7 i art. 41 ust. 11 updof. 50% koszty uzyskania przychodu a stosunek pracy 50% koszty uzyskania przychodu można zastosować w zasadzie niezależnie od typu stosunku pracy czy współpracy. Jeśli wykonywana działalność spełnia kryteria wskazane w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczą one np.: umów o pracę,umów zlecenia,umów o dzieło,umów o przeniesienie praw własności wynalazków (lub im podobnych),umów licencyjnych. Jak widać, to nie forma współpracy, a raczej rodzaj wykonywanej działalności ma wpływ na zastosowanie 50% kosztów przychodu. Jak obliczyć wartość kosztów przychodu? Obliczenie 50% wartości kosztów przychodu podatnika jest stosunkowo proste. Koszty te stanowią po prostu wartość połowy przychody uzyskanego przez podatnika. W przypadku twórców, którzy korzystają z praw autorskich i pokrewnych, koszty te opcjonalnie pomniejsza się o składki do ZUS (emerytalne i rentowe). Kto może skorzystać z 50% KUP? Lista zawodów po aktualizacji W 2018 roku doszło do modyfikacji art. 22 ust. 9b ustawy o PIT w zakresie aktualizacji zawodów, które można było uznać za twórcze. Do listy zawodów uprawnionych do stosowania 50% KUP dopisano: twórców wzorów przemysłowych i inżynierów budowlanych,wszystkich twórców literackich (nie tylko autorów literatury pięknej),twórców audialnych,osoby czerpiące przychody z działalności naukowej i dydaktycznej,osoby opracowujące cudze dzieło w postaci tłumaczenia,twórców gier komputerowych (wcześniej uprawnieni do 50% KUP byli twórcy programów komputerowych),twórców teatralnych, reżyserów,osoby uzyskujące przychody z działalności muzealnej (w dziedzinie wystawienniczej, edukacyjnej, konserwatorskiej, popularyzatorskiej i naukowej). Zmiana przepisów miała za zadanie zakończyć balansowanie na cienkiej granicy interpretacji tego, czy wykonywany zawód jest twórczy, czy też nie. 50% koszty uzyskania przychodu a programista etatowy Wiele kontrowersji budzi zasadność stosowania 50% kosztów uzyskania przychodu przez programistów. Według ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( z 2019 r. poz. 1231 ze zm.) prawa autorskie majątkowe do użytkowania programów i aplikacji komputerowych przysługują w całości pracodawcy z chwilą ich powstania (przy założeniu, że programista pracuje na umowie o pracę i podpisał zgodę na przeniesienie majątkowych praw autorskich). W takiej sytuacji zgodnie z interpretacją Ministerstwa Finansów z dnia 15 września 2020 r. (nr programiści nie są uprawnieni do otrzymywania wyższego wynagrodzenia związanego z zastosowaniem 50% KUP. Niemniej, jeżeli pracodawca nabywa majątkowe prawa autorskie do utworu w wyniku jego przyjęcia od pracownika, a w umowie między pracodawcą a pracownikiem widnieją stosowne postanowienia – istnieje możliwość zastosowania 50% KUP przy obliczaniu honorarium programisty. Ale…! W takiej sytuacji co prawda pracownik otrzymuje wyższe wynagrodzenie, ale pracodawca musi zrezygnować z nabycia pierwotnych majątkowych praw autorskich na rzecz nabycia wtórnego. Nietrudno się domyślić, że jest to rozwiązanie, które nie spotka się z przychylnym przyjęciem przez pracodawców, ponieważ w znacznym stopniu odbiera im dowolność i swobodę w korzystaniu i rozporządzaniu oprogramowaniem. Wyższe koszty uzyskania przychodu oznaczają, że więcej zostaje w kieszeni podatników. W niektórych zawodach jest to normą niezależną od stosunku pracy. Mogą z nich korzystać etatowcy, ale też osoby pracujące na umowie o dzieło. 50% koszty uzyskania przychodu w świetle wprowadzenia regulacji związanych z Polskim Ładem są atrakcyjną alternatywą dla wysokich podatków i dodatkowym bodźcem do przebranżowienia, co na przykład w środowisku IT jest aktualnie bardzo popularne. [1] Zarządza procesami marketingowymi związanymi z SaldeoSMART. Od kilkunastu lat zajmuje się działaniami mającymi na celu promocję, zwiększenie sprzedaży i rozpoznawalność marek. Lubi poznawać nowe technologie i aplikacje. Nie straszny jej ironiczny humor. Powiązane artykuły Poprzedni Nowe usprawnienia w aplikacji mobilnej Następny Do czego służy skaner OCR? Zobacz, jak skanowanie OCR może ułatwić Twoją pracę! Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego Księgowego Zgodnie z zapisem Regulaminu premiowania premia wynikowa jest naliczana i wypłacana z miesięcznym opóźnieniem, tj. premię za grudzień pracownicy otrzymują z wynagrodzeniem za styczeń płatnym do 10 lutego. Niejednokrotnie zdarza się, że powyższe świadczenie należy wypłacić pracownikom, których stosunek pracy ustał. Czy pracownikom zwolnionym należy wypłacając premię uwzględnić koszty uzyskania przychodu oraz ulgę podatkową? Odpowiedź: Wynagrodzenie wypłacone po ustaniu stosunku pracy jest przychodem ze stosunku pracy, do którego obliczając zaliczkę na podatek stosuje się zasady wynikające z przepisów art. 32 Oznacza to, że obliczając zaliczkę od wynagrodzenia wypłaconego po ustaniu stosunku pracy zakład pracy powinien uwzględnić koszty uzyskania przychodów. Zakład pracy wypłacając wynagrodzenie po ustaniu zatrudnienia nie jest uprawniony do pomniejszenia zaliczki na podatek o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej (46,33 zł). Uzasadnienie: Zakłady pracy jako płatnicy są zobowiązani obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy – art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361) – dalej Za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód pracownika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali zaliczki wynoszą 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu. Za dochód, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody ze stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne oraz po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów (art. 32 ust. 2 Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy, wynoszą 111,25 zł miesięcznie lub 139,06 zł miesięcznie, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę (art. 22 ust. 2 Ryczałtowe koszty uzyskania przychodów, o których mowa w przepisach art. 22 ust. 2 stosuje się tylko do przychodów ze stosunku pracy. Wynagrodzenie wypłacone po ustaniu stosunku pracy jest przychodem ze stosunku pracy, do którego obliczając zaliczkę na podatek stosuje się zasady wynikające z przepisów art. 32 Oznacza to, że obliczając zaliczkę od wynagrodzenia wypłaconego po ustaniu stosunku pracy zakład pracy powinien uwzględnić koszty uzyskania przychodów. W przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę pracownikowi przysługują podwyższone koszty uzyskania przychodów (139,06 zł). Na podstawie przepisów art. 32 ust. 5 zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje podwyższone koszty uzyskania przychodów, jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu warunków dających uprawnienie do stosowania takich kosztów. Ustanie stosunku pracy powoduje, ze złożone oświadczenie przestaje obowiązywać, w konsekwencji zakład pracy wypłacając byłemu już pracownikowi wynagrodzenie nie może zastosować podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, powinien jednak zastosować koszty podstawowe w wysokości 111,25 zł. Obliczoną zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej (46,33 zł), jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie PIT-2, w którym stwierdzi, że: 1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika; 2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną; 3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3; 4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; 5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia (art. 32 ust. 3 Złożenie oświadczenia nie jest dla pracownika obowiązkowe, a składając je pracownik oświadcza, ze spełnia określone w przepisie art. 32 ust. 3 warunki. Dla zastosowania ulgi ważne jest aby pracownik złożył oświadczenie najpóźniej przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym, przez wskazanego w oświadczeniu płatnika. Pracownik, nie ma obowiązku składania kolejnego oświadczenia w następnym roku podatkowym jeśli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie. Zakład pracy na podstawie przepisów art. 32 ust. 4 zaprzestaje zmniejsza zaliczki w sposób określony w przepisach art. 32 ust. 3 jeżeli podatnik powiadomi go o zmianach stanu faktycznego określonego w oświadczeniu. Oświadczenie składa pracownik, a więc jak wynika z przepisów art. 12 ust. 4 osoba pozostająca w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Po ustaniu stosunku pracy oświadczenie złożone przez pracownika przestaje obowiązywać, ponieważ podatnik, któremu wypłacane jest wynagrodzenie po ustaniu stosunku pracy nie jest już pracownikiem w rozumieniu przepisów art. 12 ust. 4 Zakład pracy wypłacając wynagrodzenie po ustaniu zatrudnienia nie jest zatem uprawniony do pomniejszenia zaliczki na podatek o kwotę zmniejszającą podatek. Stanowisko takie przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2013 r., nr IBPBII/1/415-691/13/BD. Jak czytamy w interpretacji „treść art. 32 ust. 3 powołanej ustawy podatkowej odwołuje się wprost do określenia „pracownik”. To właśnie „pracownik” składa „zakładowi pracy” stosowne oświadczenie uprawniające płatnika do stosowania ww. ulgi podatkowej (kwoty zmniejszającej podatek). Oświadczenie to zachowuje zatem ważność tylko podczas stosunku pracy. Po jego ustaniu strony tego stosunku nie są już dla siebie „pracownikiem” i „zakładem pracy”, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy. Wnioskodawca jako płatnik nie może zatem zastosować ww. ulgi podatkowej w stosunku do wypłacanego wynagrodzenia za pracę pracownikowi po ustaniu stosunku pracy, gdyż zmniejszenia podatku można dokonać jedynie w okresie pozostawania pracownika w stosunku pracy. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że podatnik wszystko rozliczy w zeznaniu rocznym.” Barbara Tomaszewska, autorka współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego Odpowiedzi udzielono r. Każdy przedsiębiorca ponosi wydatki związane z prowadzeniem swojej działalności gospodarczej. Ma on możliwość zakupów „na firmę” i późniejszego wliczania ich w koszty uzyskania przychodu. Czy są koszty związane z działalnością gospodarczą, które nie podlegają pod KUP?Koszty uzyskania przychodu - KUP Jeżeli przedsiębiorca rozlicza się z urzędem skarbowym na zasadach ogólnych lub przez podatek liniowy, mają prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty uzyskania prawne, a dokładniej Artykuł 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych, definiuje co może być określane mianem kosztów uzyskania przychodu. Są to koszty, które zostały poniesione na poczet osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Istnieją jednak ograniczenia, które zostały określone w Artykule 23 ww ustawy. Wyłączone są między innymi koszty:związane z reprezentacją firmy,nabycia gruntów,odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego,spłat rat kredytów i pożyczek,ubezpieczenia AC pojazdu osobowego,odsetki spowodowane nieterminową spłatą zobowiązań podatkowych i budżetowych,nabycia środków trwałych lub ich unowocześnienia - lokale, samochody, urządzenia, wyposażenie, domy, podlegają pod amortyzację środków trwałych i są traktowane jak koszty uzyskania przychodu przez odpisy uzyskania przychodu muszą być odpowiednio udokumentowane. Za dowody księgowe uznaje się faktury, faktury VAT RR, rachunki, dokumenty celne czy umowę w działalności gospodarczej Prowadzenie działalności łączy się także z ponoszeniem kosztów na jej rzecz, które pozwalają mu utrzymać źródło przychodów. Wydatki rozpoczynają się już na etapie zakładania działalności gospodarczej, podczas którego musimy uiścić odpowiednie opłaty w urzędzie skarbowym, wyrobić pieczątkę, zakupić potrzebne materiały związane z biurem czy wykupić usługi związane z rozwojem naszej działalności w internecie. Samo prowadzenie działalności gospodarczej jest też podstawą do regularnych wydatków związanych z obowiązkowymi składkami, czyli na:ubezpieczenie emerytalne,ubezpieczenie zdrowotne,ubezpieczenie rentowe,ubezpieczenie wypadkowe,fundusz pracy. Koszty związane z działalnością stanowią także wynagrodzenia pracowników, a także usługi, bez których ciężko byłoby się obyć przedsiębiorcy. Niektóre z nich to: opłaty za czynsz lub wynajem,opłaty za internet,opłaty za przelewy bankowe,odsetki od kredytów i pożyczek bankowych,opłaty związane z eksploatacją auta,usługi reklamowe,usługi księgowe,usługi ochroniarskie,podatki od nieruchomości,ubezpieczenie lokalu oraz środków trwałych,opłaty związane z telefonem,opłaty za wodę czy energię,opłata za dokonanie remontu od towarów i usług a koszty w działalności gospodarczej Całość lub część podatku VAT także może stanowić koszty podatkowe. W momencie, gdy przedsiębiorcy nie przysługuje prawo do odliczenia VAT, zaksięgowana w Księdze przychodów i rozchodów może być wartość brutto usługi czy rzeczy. VAT nie może być odliczony choćby w przypadku noclegów hotelowych czy kosztów związanych z pojazdem. Mamy możliwość dołączenia do KUP 100% podatku VAT i całości kosztów, które ponieśliśmy w przypadku wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej oraz jeżeli pojazd zgłoszony jest do urzędu skarbowego na druku VAT-26. Z realizacją inwestycji związanych jest o wiele więcej czynności niż tylko np. fizyczna budowa nowej placówki handlowej czy kolejnego oddziału firmy. Bardzo często poprzedzają to analizy, jak choćby związane z lokalizacją danej inwestycji (czy jest ona korzystna z punktu widzenia inwestora). Za analizy te trzeba jednak zapłacić. Podobnie jak np. za wybór i pozyskanie gruntu, na którym inwestycja miałby być realizowana, przygotowanie projektu architektoniczno-budowlanego na budowę lub przebudowę obiektu itp. Na każdym etapie postępowania przedsiębiorca korzysta z usług zewnętrznych podmiotów (np. rzeczoznawców, ankieterów, kancelarii prawnych, analityków itp.). Dla realizacji inwestycji często konieczne jest również pozyskanie różnego rodzaju dokumentów (np. wypisów z rejestrów gruntów, odpisów ksiąg wieczystych). Wydaje się, że z rozliczeniem tych wydatków nie powinno być kłopotów. To dlatego że są ponoszone w celu zabezpieczenia źródła przychodów. To dzięki nim przedsiębiorca unika negatywnych dla niego decyzji i nie angażuje się w nieopłacalne inwestycje. Wydatków tych nie powinien jednak traktować jako zaniechanych inwestycji, lecz rozliczać je na zasadach ogólnych. Potwierdzają to organy podatkowe i sądy. Wolno na zasadach ogólnych Przypadkiem takim zajmowała się Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 30 listopada 2010 (IBPBI/2/423-1120/10/AP). Stwierdziła, że „czynności poprzedzające inwestycję, tj. w przedmiotowej sprawie zbadanie rynku potencjalnych klientów, określenie zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji, a także wybór i pozyskanie gruntu choć w sensie ekonomicznym powiązane z konkretną inwestycją stanowią (...) etap przygotowawczy do inwestycji. (...) Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż ponoszone przez spółkę wydatki z tytułu zbadania rynku potencjalnych klientów, określenia zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji oraz wyboru i pozyskania gruntu jako związane z etapem przygotowawczym inwestycji nie zwiększają wartości początkowej wytwarzanego środka trwałego, a zatem mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z art. 15 ust. 1 ww. ustawy”. Podobnie wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 grudnia 2008 (ILPB3/423-629/08-2/ŁM/). Spółka zamierzała otworzyć hotel i w związku z tym nawiązała współpracę z potencjalnym klientem. W trakcie trwających ponad kilka miesięcy rozmów poniosła liczne wydatki, mające służyć projektowi ( opłaciła w banku pozyskaną promesę na kredyt, z którego miała finansować zakup obiektu hotelowego, zlecała podmiotom zewnętrznym wykonanie opinii dotyczących kwestii technicznych obiektu, uzyskała odpis z księgi wieczystej nieruchomości, udzielała w formie aktu notarialnego pełnomocnictw osobom mających fizycznie podpisać umowy z kontrahentem). Ostatecznie jednak do realizacji inwestycji nie doszło, zakończyło się na negocjacjach. Spółka pytała, czy poniesione opłaty może zaliczyć do kosztów podatkowych. Izba się na to zgodziła. Stwierdziła, że wprawdzie prowadzone negocjacje dotyczące zakupu kompleksu hotelowego nie stanowiły inwestycji w rozumieniu przepisów podatkowych, ale ponieważ są przedmiotem działalności spółki, to może ona rozliczyć poniesione wydatki. Są one bowiem związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i ponoszone są w celu uzyskania przychodów (ewentualnie zabezpieczenia źródła przychodów). Fiskus zgadza się zatem na to, aby wydatki ponoszone na etapie planowania inwestycji były kosztami podatkowymi, nawet jeśli nie dojdzie do jej rozpoczęcia. Wydatków tych nie traktujemy jednak jako zaniechanych inwestycji, lecz rozliczamy na zasadach ogólnych (stosownie do art. 15 ustawy o CIT i art. 22 ustawy o PIT). Decyduje cel wydatku Podobnie orzekają sądy. Również w ich opinii koszty poniesione na etapie planowania danej inwestycji nie mogą być uznane za koszty inwestycji zaniechanej, w sytuacji gdy do rozpoczęcia takiej inwestycji nie doszło. Zgadzają się jednak, aby wydatki wstępne związane z realizacją inwestycji zwiększyły koszty prowadzonej działalności. Przykładem jest wyrok WSA w Krakowie z 10 maja 2011 (I SA/Kr 564/11). Sąd stwierdził w nim, że wydatki poniesione przed rozpoczęciem inwestycji, jeżeli ta się nie rozpocznie, nie mogą stanowić kosztów zaniechanej inwestycji. W ocenie sądu nie oznacza to jednak, że wydatki poniesione na wczesnym etapie procesu inwestycyjnego już z chwilą podjęcia pierwszych czynności związanych z lokalizacją zakładu, a więc wszelkie wydatki poniesione na wybór i pozyskanie gruntu, zbadanie rynku potencjalnych klientów nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Konieczne jest bowiem sprawdzenie, czy wydatki te poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodu podatnika, tak jak tego wymaga art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (odpowiednio art. 22 ustawy o PIT). „Powinno się mieć przy tym na uwadze, że warunkiem zastosowania art. 15 ust. 1 ustawy jest działanie w celu uzyskania przychodu, nie zaś tylko i wyłącznie efektywne osiągnięcie przychodu. Jeżeli więc podatnik poniósł racjonalnie – gospodarczo uzasadnione wydatki, w celu uzyskania możliwego do osiągnięcia – według uzasadnionej w tym czasie oceny – przychodu, to, w przypadku braku wyłączeń unormowanych w art. 16 tej ustawy, stanowić będą one mogły koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 przywoływanej ustawy podatkowej, nawet jeżeli zamierzony i przewidywany przychód nie wystąpił”. Zobacz serwisy: PIT i CIT » Koszty » Co można wrzucić w koszty » Inwestycje PIT i CIT » Koszty » Co można wrzucić w koszty » Straty

koszty uzyskania przychodu a emerytura